توضیح اول: اطلاعات پیش رو، حاصل مصاحبه انجام شده توسط دکتر یاسمن سیاری با افرادی است که این مسیر تحصیلی را طی کرده اند و ابتدا در پروفایل اینستاگرام با آدرس _lifearound_me آپلود شده است. به تاریخ انجام مصاحبه دقت کنید، زیرا قوانین تحصیلی و مهاجرتی ممکن است در طول زمان تغییر کرده باشند.

این مصاحبه مربوط به شروع تحصیل پزشکی در مجارستان است.
من فارغ التحصیل کارشناسی رادیولوژی از دانشگاه دولتی هستم، و بعد از اتمام لیسانس، دوسال طرح اجباری رفتم.
از ابتدا من عاشق پزشکی بودم و حتی در زمان کنکور هم انتخاب رشته کردم، چون رتبه خوبی داشتم، اما به دلایل خانوادگی نتونستم در این رشته تحصیل کنم.( احتمالا اکثر بچه های هم سن من این مشکل رو داشتند که اجازه تحصیل دور از خانواده رو نداشتند)
به هر حال من ۴ سال کارشناسی را با سختی و حسرت نخوندن رشته مورد علاقه ام گذروندم، به امید اینکه یک روزی بالاخره به آرزوم میرسم.
سال آخر کارشناسی به فکر کنکور دوباره افتادم و به طور موازی هم دروس دانشگاه و کنکور رو پیش میبردم، متد سوالات کنکور از دوره ی خودم متفاوت تر شده بود. در آن سال رتبه مطلوبی را کسب نکردم.
در اینجا دوباره شکست رو تجربه کردم. مهر ماه همان سال به فکر تلاش دوباره افتادم، چون معتقد بودم سال قبل به دلیل انجام دو کار نتونستم از تمام انرژیم استفاده کنم.
یکسال خانه نشینی و درس خوندن، تونستم رتبه خیلی نزدیکی به پزشکی بیارم، اما باز هم قبول نشدم.
بعد از کنکور به دنبال طرح رفتم تا بتونم این دو شکست رو تحمل کنم. دو سال کار کردم و به خاطر بخشی که در آن مشغول بودم روحیه ای دوچندان گرفتم، تا از روش دیگری وارد پزشکی بشم.

*این اطلاعات مربوط به دوره های یازدهم و دوازدهم آزمون است.*
آزمون لیسانس به پزشکی دانشگاه تهران را امتحان کردم، و چون این آزمون محدودیت سنی تا ۲۵ سال داشت، معطل نکردم.
سه بار آزمون دادم که یک بار به صورت آزمایشی بود.
دفعات بعد حسابی درس خوندم. البته بازهم این بار بدشانسی آوردم چون متد امتحان و منابع تغییر کرده بود و دیگر دروس علوم پایه محض نبود، و شامل تفکر نقادانه، روانشناسی و جامعه شناسی هم بود، که هیچ نمونه سوالی از قبل وجود نداشت و تنها باید منابع آزمون را مطالعه میکردم.
این آزمون در دو مرحله کتبی و شفاهی برگزار میشه و تنها ۱۰ نفر پذیرش داره.

در دوره یازدهم آزمون، من روزانه ۱۲-۸ ساعت درس میخوندم، مطالب برام خیلی جدید بودند و باید از رفرنس ها استفاده میکردم، چون دروس علوم پایه را به غیر از آناتومی و کمی فیزیولوژی که در دوره لیسانس خونده بودم، مابقی جدید بودند.
و تونستم رتبه ۶۵ از ۳۰۰ نفر رو کسب کنم.
( این آزمون در خرداد ماه ۹۷ برگزار شد)

و در دوره دوازدهم آزمون ( اسفند ۹۷) باخوندن تنها ۲.۵ ماه، رتبه ۴۹ از ۳۲۰ نفر رو کسب کردم.
( چون تاریخ آزمون و رتبه هارو دیر اعلام کردند، من دیر تصمیم گرفتم تا دوباره امتحان بدم)
بنابراین دراین آزمون هم علیرغم تلاش فراوان و زمان محدودی که وجود داشت و خودخوانی بسیاری از دروس علوم پایه مثل ایمنی، میکروبیولوژی، فیزیولوژی و دیگر منابع آزمون مثل تفکر نقاد، روانشناسی و جامعه شناسی، نتونستم رتبه قبولی رو کسب کنم.
به دلیل جدید بودن آزمون، کلاس های گسترده ای وجود نداشت و اکثر بچه ها به صورت خودخوان انجام میدادند.

*این اطلاعات مربوط به آزمون ۲۰۱۹ است*
بعد از تلاش ها و امتحان های داخل ایران، تصمیم گرفتم مهاجرت کنم تا بتونم به هدفم برسم. از آزمون آیمت ایتالیا شنیده بودم، اما سختی آزمون بخش هوش، منطق و اطلاعات عمومی رو تجربه نکرده بودم.
سفارت ایتالیا برای پیش ثبت نام و ویزای تحصیلی، نیاز به مدرک زبان داره و جزو مدارک اصلی محسوب میشه.
بنابراین من باید زبان رو شروع میکردم، کلاس رفتم و بعد دوماه به صورت خودخوان برای آزمون خوندم.
( در همین سال دوره دوازدهم آزمون لیسانس به پزشکی رو هم امتحان دادم که در اسفند برگزار میشد، و تونستم رتبه ۴۹ بگیرم)
و بعداز دوهفته به طور جدی شروع به خوندن آیلتس کردم، با روزی ۱۲-۱۰ ساعت در روز تونستم نمره ۶،که مورد نیاز سفارت بود کسب کنم. نکته مهم این که برای سفارت تمام مدارک باید آزاد باشن و اصل مدرک نیاز هست.
من در همان ابتدا متوجه شدم دانشنامه پیش دانشگاهیم گم شده و دردسری که برای گرفتن المثنی وجود داره، این هست که حتما باید پذیرش از دانشگاه خارج از کشور جزو مدارک ارائه شده باشه و این کار برای گرفتن رای مثبت کمیسیون برای چاپ المثنی، ۳ ماه طول کشید. نداشتن مدرک ها یک مانع برای اقدام مهاجرت تحصیلی هست.
و من تا زمانی که طرحم تمام نشده بود، مدرکی نداشتم.

برای امتحان آیمت از فروردین تا شهریور، شروع به خوندن منابع کردم. در همین حین باید کارهای سفارت و ترجمه رو هم انجام میدادم، که در خوندن وقفه ایجاد میکرد.
به خصوص که تمام کارها و ادارات در تهران بود. و من برای هرکدام باید به تهران سفر میکردم.

هزینه ها برای آیمت:
۱. ترجمه مدارک تحصیلی و شناسنامه به ایتالیایی( حدود ۶۰۰ هزارتومان)
۲. هزینه آزمون ( ۱۵۰ یورو) که هرسال متفاوت است.
۳. هزینه سفارت

به طور جدی از تیرماه بدون وقفه خوندن و تست زنی رو شروع کردم، مطالب جدید نبودن اما زبان متفاوت بود و این کار رو مشکل میکرد، به خصوص که یک درس جدید، حل مسائل هوش و سوالات منطق رو باید یاد میگرفتم.
همچنین این آزمون یک ایراد بزرگ داشت، ما باید قبل از آزمون شهر و دانشگاه رو انتخاب میکردیم، و سهمیه اروپایی و غیراروپایی وجود داره، زمانی که هیچ اطلاعاتی از وضعیت رقبا و مینیمم نمره ای که دانشگاه میگیره نداریم و باید براساس اطلاعات سال قبل انتخاب میکردیم.
تنها میدونستیم که هر دانشگاه چند نفر پذیرش داره، بنابراین یک جور قمار محسوب میشد و باید با چشم بسته انتخاب میکردیم.

من دانشگاهی رو انتخاب کردم که براساس سال قبل مینیمم پایین و موقعیت شهری خوبی داشت. (و البته تنها ۱۰ نفر ظرفیت غیر اروپایی داشت)
و اشتباه من این بود که اکثر افراد این دو مزیت رو برای دانشگاه درنظر گرفتند.
من امتحان رو در سنتر دبی دادم و تونستم نمره ۳۳.۵ کسب کنم و این دانشگاه ۱۰ نفر اول با نزدیک ترین نمرات در حد ۰.۱ (مثلا ۴۴.۳، ۴۴.۴، ۴۴.۵ و…) پذیرفت و من از مینیمم، نمره پایین تر کسب کرده بودم.
آزمون ۶۰ سوال ۱.۵ نمره ای دارد و همراه با نمره منفی، مجموعا ۹۰ نمره، و به زبان انگلیسی می باشد.
به طور کلی قبولی برای افراد غیر اروپایی، فکر کنم بالای ۲۰ نمره باید باشد. اما قبولی قطعی بستگی به دانشگاه انتخابی و افرادی که در اون دانشگاه نمره میگیرند هست.
پس دوباره طعم شکست رو قبول کردم.

بعد از اون به دنبال اپلای رشته های ارشد در اروپا و کانادا رفتم، بعد از سرچ های فراوان فهمیدم، نمره آیلتس من پایین است و باید حداقل نمره (۶.۵ یا ۷) کسب کنم تا بتونم یک آفر خوب بدست بیارم.
بنابراین در دوره های تکمیلی آیلتس شرکت کردم تا بتونم برای ماه مارچ آزمون بدم.
از طرفی ددلاین اکثر دانشگاه ها ژانویه و مارچ بود، و من بیشتر اپلای ها را از دست دادم. اما باز هم ناامید نشدم و برای چند دانشگاه اپلای کردم و بعد هم داستان کرونا شروع شد، و من هرگز نتونستم آزمون آیلتس شرکت کنم.

در همین حین باخبر شدم دانشگاه های مجارستان امسال امتحان ورودی را به صورت آنلاین برگزار میکنند، من از طریق نماینده دانشگاه سملوایز در ایران اقدام به اپلای کردم و برای آزمون، یک ماه و نیم درس خوندم.
منابع آزمون بیولوژی، شیمی، زبان تخصصی پزشکی و زبان عمومی بود.
خلاصه نویسی انجام دادم و هرروز مطالب قبل رو مرور میکردم. امتحان دو مرحله کتبی و شفاهی داره.
که در مرحله شفاهی، سوالات علمی از سرفصل ها پرسیده میشه، که انگیزه شما برای انتخاب رشته و دانشگاه و در این میان اکسنت شما و تسلط به زبان انگلیسی سنجیده میشه.
آزمون اورال نهایتا ۳۰ دقیقه طول میکشه.
اکثر داوطلبان شرکت کننده، افرادی هستند که یک سال کالج گذروندند و الان برای امتحان آماده هستند. اما من بدون کالج و به صورت خودخوان تونستم قبول بشم.
(من برای کسب تسلط بیشتر در امتحان شفاهی از معلم استفاده کردم که مطالب رو باهم به انگلیسی مرور میکردیم)

منابعی که دانشگاه معرفی کرده بود:

برای بیولوژی:
-Solomon Biology (last edition)
-Life ,The science of biology (last edition)  

برای شیمی:
-Ebbing-Gammon: General Chemistry  (lastest edition)
-Stoker: General, organic, and Biological Chemistry(lastest edition)

برای بیومدیکال انگلیش:
– medical terminology for health professions, and ehrlich

دانشگاه منبعی برای این درس معرفی نکرده است، اما من این کتاب رو که نزدیک به سوالات امتحان بود پیدا کردم، خیلی از مباحث اضافه است اما کمک کننده است.
برای انگلیسی:
بهتره از کتاب بتی آذر استفاده بشه
– English grammar, Betty Azar

*این اطلاعات برای سال ۲۰۲۰ می باشد.*
امتحان تایم های مختلف برگزار میشه اما هرچه زودتر امتحان بدین شانس قبولی بیشتر هست. من تاریخ ماه می را انتخاب کردم که تاریخ دوم بود. امتحان کتبی یک روز از ساعت ۸.۵ صبح به وقت مجارستان (۱۱ صبح به وقت ایران) به مدت ۸۰ دقیقه (هر سکشن ۲۰ سوال برای ۲۰ دقیقه) به صورت آنلاین برگزار شد، و از طریق برنامه zoom مراقب داشتیم که تقلب نشود.
هر نفر با پرداخت اپلیکیشن فی، حق دوباره آزمون دادن را دارد، اپلیکیشن فی برای دانشگاه سملوایز ۳۵۰ دلار و برای دانشگاه سگد ۳۰۰ یورو بود.

در مجارستان اولویت رشته ها، با پزشکی است یعنی قبولی در آن سخت تر است و در پله دوم دندان پزشکی و در آخر داروسازی است.

هزینه هر سمستر در دانشگاه سملوایز:
Tuition Fees
Medicine (6years) USD 9 100/semester
Dentistry (5years) USD 9 100/semester
Pharmaceutical Sciences (5years) USD 6 000/semester

هزینه هر سمستر در دانشگاه سگد:
Medicine:
First sem: 7900 EUR 300 EUR
Second sem- 11th sem: 7300 EUR

Dentistry:
Fee: $17.000 USD per year

Doctor of Pharmacy:
First sem: 6270 EUR; 2nd sem: 4150 EUR
From 3rd to 6th sem: 5000 EUR; 7th – 8th sem: 5150 EUR
From 9th to 10th sem: 4850 EUR

هزینه های جانبی برای مهاجرت:
۱. اگر از طریق نماینده دانشگاه اقدام کنید (که خود دانشگاه این توصیه رو داره، و طبق تجربه برای سفارت و ویزا گرفتن به کار میاد) هزینه قرارداد که باید در دو قسط طی بشه.( حدود ۸۰۰ یورو)
۲. هزینه اپلیکیشن فی آزمون ورودی ( برای هردانشگاه متفاوت است)
۳. ترجمه انگلیسی مدارک تحصیلی و شناسنامه با تاییدیه دادگستری و امور خارجه ( حدود ۵۰۰ هزار تومان)
۴. بروزرسانی پاسپورت( زمان اخذ ویزا بیشتر از ۱۵ ماه باید اعتبار داشته باشه) حدود ۱۸۰ هزارتومان
۵. آماده سازی مدارک جهت ارسال پستی به دانشگاه
۶. آزمایشات خواسته شده در برگه پذیرش شامل هپاتیت، ایدز و سرخک به علاوه واکسیناسیون های خواسته شده و تهیه کارت واکسن به علاوه عکس قفسه سینه ( حدودا ۷۰۰ هزارتومان)

علت مهاجرت :
به طور کلی یک قاعده ای در مهاجرت وجود دارند که اگر صدق کنه میتونه دلیلی برای مهاجرت باشه.
این هست که با مدرکی که کسب کردی نتونی پیشرفت داشته باشی.
و یا اینکه پیشرفت تحصیلی داری و شغل پیدا کردی، اما درآمدت کفاف زندگیت رو نده.
من با لیسانس رادیولوژی از دانشگاه دولتی با رزومه ای پربار شامل شرکت در تحقیق بین المللی معتبر، شرکت در کنگره های داخل و خارج و گذراندن کارگاه های تکمیلی بعد از تموم شدن طرحم هیچ جایی رو برای کار پیدا نکردم، چون اکثر مراکز خصوصی شده بودند و نیروی کم با ساعت کاری زیاد و حقوق اداره کار میخواستند و حتی افراد غیر آکادمیک.
مطب ها هم یا سابقه کار مرتبط با گرافیشون میخواستند یا باید پارتی داشته باشی تا بلکه قبول کنند، و در صورت قبول کردن سفته و قرارداد طولانی مدت که براشون بمونم و کار کنم.
(یک مورد خیلی جالب این بود که در طی قرارداد از من میخواستند تا در مدتی که کار میکنم هیچ تغییری در زندگی من نباشه، مثل ازدواج، تحصیل، مهاجرت)
ادامه تحصیل رشته ام در ایران در گرایش های فیزیک هست که به شدت طرفدارهای خودش رو داره و با روحیات من که عاشق بالین هستم، جور نبود.

پس عملا هر دو گزینه برای مهاجرت من تیک خوردند، من نه کار تونستم پیدا کنم و نه ادامه تحصیلی که به روحیات من نزدیک باشه. از طرفی علاقه من به پزشکی هنوز ریشه در ذهنم داشت.

در پایان، این راه برای من سختی های خودش رو به همراه داشت، مثل ناامیدی، بی هدفی، آینده نامعلوم در ایران، شکست های پی در پی که در کنار آن تونستم، از این سختی ها تا حدی عبور کنم.

این مصاحبه در تاریخ تیر ۱۳۹۹ انجام شده است.

برای اطلاع از کلاسهای انگلیسی مجموعه کلیک کنید.

ارتباط با ما

از طریق فرم رو به رو برای همه خدمات و کلاسها میتوانید با ما در ارتباط باشید.
با قرار دادن شماره خود، همکاران ما در بخش پشتیبانی روی واتس اپ به شما پیام خواهند داد.

footer