توضیح اول: اطلاعات پیش رو، حاصل مصاحبه انجام شده توسط دکتر یاسمن سیاری با افرادی است که این مسیر تحصیلی را طی کرده اند و ابتدا در پروفایل اینستاگرام با آدرس _lifearound_me آپلود شده است. به تاریخ انجام مصاحبه دقت کنید، زیرا قوانین تحصیلی و مهاجرتی ممکن است در طول زمان تغییر کرده باشند.
این مصاحبه با مریم عزیز هست، درباره تحصیل مستر در انگلستان.
مستر در انگلستان استاد محور نیست.
اپلیکیشن دانشگاه رو در یک دوره مشخص باز میکنند و شما میتونید اپلای کنید.
داستان از جایی شروع میشه که من انگلیس رو به برای مهاجرت انتخاب کردم. تاجایی که تحقیق کردم، امتحان PLAB1 میشه در خارج از انگلیس هم داد اما برای PLAB2 باید حتما در انگلیس امتحان بدید.
اون روزها یادمه، بحث ویزای انگلیس برام خیلی پیچیده بود. و از انواع اون سر در نمیاوردم، درنتیجه فکر میکردم با هیچ ویزایی نمیشه به انگستان رفت، و در امتحان دوم شرکت کرد.
پس به دنبال راه میانبر گشتم، مثل خوندن PhD. بعد از کلی وقت صرف کردن، فهمیدم ما پزشکان خیلی کوالیفای نیستیم، مثلا برای دکترا بیوشیمی، ژنتیک و…
حالا ممکن است اگر کار تحقیقات زیاد انجام داده باشیم، میتونیم اپیدمیولوژی رو دنبال کنیم.
اما اون هم مستلزم یک رزومه قوی هست.
چون بدون فاند، هزینه ها خیلی بالاست و غیرممکن.
توقعاتم رو کاهش دادم و به دنبال یک مستر گشتم.
زمانی که وارد انگلیس شدم، فهمیدم خیلی از پزشکان از دیگر کشور ها، دقیقا با پذیرش مستر وارد انگلیس میشن و امتحانات PLAB رو شرکت میکنند. مثلا با دیابتولوژی اطفال، فارما، بهداشت عمومی و مدیریت سلامت.
من به دانشگاه وارویک (University of Warwick ) رفتم.
و در اونجا انواع رشته های سلامت هم در ۳ دپارتمان ارائه میشد:
Warwick Business School (WBS)
Warwick Manufacturing Group (WMG)
Warwick Medical School (WMS)
میتونید از وبسایت هر دپارتمان استفاده کنید و همه رشته ها با جزئیات ماژول ها، هزینه ها، نحوه امتحان و غیره آگاه بشید.
من از دپارتمان (Healthcare operational management (wmg) )مستر گرفتم.
درنتیجه یک رشته مستر ارئه میده که در نصف ماژول هاش تخصص خاصی ندارد.
اگر تمایل دارید که PhD بگیرید، و در همین دپارتمان بمانید، باید یک بکگراند مهندسی پزشکی یا بیومدیکال داشته باشید.
نکته مثبت این بود که کلیه مسترهای WMG، بورس داره که ۲۰-۲۵ درصد شهریه را به شهروند یک سری از کشورها از جمله ایران ، تخفیف میده.رقابتی نیست و همه متقاضیان میتونن درخواست بدن و دریافت کننند.
و یک بورس دیگه داره که تا ۵۰ درصد شهریه رو بورس میده.
و نهایتا یک بورس دیگه به اسم chevening از طرف دولت انگلیس هست، که کلیه شهریه و هزینه زندگی رو پوشش میده اما تا ۲ سال نمیتونید برای هیچ ویزایی در انگلیس اپلای کنید.این بورس به شدت رقابتی هست و مثلا ممکنه کلا از حوزه خاورمیانه ۱ الی ۲ نفر انتخاب بشن.
پزشک عمومی شدن در انگلیس
امتحان PLAB1 رو میشه خارج از انگلیس شرکت کرد و منابع مشخص هست.
امتحان PLAB2 باید در داخل انگلیس باشید. و ظاهرا فقط در لندن و منچستر برگزار میشه. در خود لندن چند موسسه معروف هستند که کلاسای فشرده در ۲۴ روز میذارن، و همه توصیه میکنند که یکی از موارد کلیدی برای موفقیت در این آزمون شرکت در این کلاس هاست.
برای این امتحان میشه یک مدل خاص ویزای تیپ ۱ گرفت. بعد از اون باید وارد foundation program شد که ۲ سال هستش و به اسم های FY1 , FY2 معروف هستند.
درواقع بیمارستان ها باید اعلام کنند که دانشجوی با این ویژگی میپذیرند و چنانچه اعلام نکنند یا محدودیت به وجود بیاد، متقاضی ها تا مدتها معطل هستند.
از طرفی یک سری مکاتبات هست، برای اپرو، مدرک پزشکی که باید دانشگاه مبدا، مدارکتون رو بفرسته به یک سازمانی در آمریکا و یک کد اپیک صادر کند برای general medical council، که نزدیک به ۲۰۰ پوند هزینه دارد.
وقتی فاندیشن پروگرام تموم شد، فول رجیستر میشید. باید انتخاب کنید که میخواید GP یا متخصص و یا ریسرچر بشید. که هرکدام دوره های متفاوتی دارند. و نکته خیلی بد اون این هست که برای هر دوره، اسپانسر ویزا نیاز دارید.
فرض کنید یک بیمارستان اعلام میکنه ، من برای ۳ ماه میتونم یه رزیدنت رادیولوژی آموزش بدم. خب این یه اسپانسر واسه ۳ ماه هست که یعنی ویزای کار. پس تا زمانی که تموم بشه ۲ ماه وقت داری یا یک اسپانسر جدید پیدا کنی و یا کشور رو ترک کنی.
چه بسا اسپانسر پیدا میکنی اما اون صلاحیت پر کردن لگ بوکت رو نداره، پس عملا وقت تلف شده و چه بسا صلاحیت داره اما لج میکنه و مهر نمیزنه، پس شماهم باز هم وقتتون تلف شده.
بدترین قسمت پیدا کردن اسپانسر هستش که این روزا داره غیرممکن میشه.
اگر مستر گرفتید، میشه کار پیدا کرد و در کنارش مدارک پزشکی را جمع و جور کرد؟
واقع گرایانه بگم؛ نه. وضع کار در انگلیس خیلی بد شده و نه تنها تیم ما، بلکه بقیه تیم های wmg که من باهاشون کار میکردم، خیلی به مشکل خورده بودند. حدود ۱۲۰۰ نفر بودیم، به جز بریتیش ها هیچکس نتونست قرارداد ببنده. حتی بچه های اتحادیه اروپا.
در مورد هزینه، من با ماهی ۸۰۰ پوند تونستم خودم رو اداره کنم. مهمه که بدونید چه چیزی رو باید از کجا خرید. از طرفی روی ویزا تحصیلی، تیپ ۴، میشه هفته ای 20 ساعت کار کرد. میتونید به بنک جاب های بیمارستان محلی اپلای کنید، که خودش کمک خرج خوبیه و با کارهای اداری بیمارستان آشنا میشید.
بعضی از دانشگاه ها رشته مدیریت سلامتشون placement یا اینترشیپ ارائه میده.
درمورد اپلای هم بگم، دانشگاه های انگلیس مستر دست رد به سینه هیچ اپلیکانتی نمیزنند. پس برای نوشتن کاور لتر، اصلا استرس نداشته باشید.
درمورد نمره آیلتس، بعضی دانشگاه ها از جمله وارولیک، اگر نمره تون به حد نصاب نرسه، یک سری کلاس ها قبل از شروع ترم یعنی پیش از اکتبر برگزار میکنند. برای اینکه زبانتون تقویت بشه و به حد نصاب قابل قبول برسید.
پاسخ اول به سوال مربوط به مهاجرت به انگلیس
برای کسانی که دوست دارند با مقوله مهاجرت به انگلیس به عنوان پزشک آشنا بشن، توصیه میکنم در درجه اول سایت رسمی نظام پزشکی انگلیس رو کامل مطالعه کنند، که بسیار مشخص و راحت نیازمندی های (requirement) ورود به سیستم درمانی رو توضیح داده.
https://www.gmc-uk.org
سه وبلاگ افراد غیر ایرانی که برای راهنمایی به دیگران از مسیر های خودشون نوشتند.
۱)Omarsguidelines.blogpost.com
و اینکه حتما خودتون برای هر مسیر مهاجرتی که مدنظر دارید، تحقیق کنید. در درجه اول سایت های نظام پزشکی های کشور رو حتما مطالعه کنید.
پاسخ دوم به سوال مربوط به مهاجرت به انگلیس
مهاجرت به انگلیس
سخت ترین قسمت مهاجرت به انگلستان زبان هست که آیلتس ۷.۵ یا oet نمره b
دو امتحان به نام plab داره که اولین امتحان به صورت تست هست و دومی عملی و برای آزمون عملی حتما باید در اونجا دوره های ۳ هفته ای و یک ماهه رو بگذرونید.
بعد از پاس کردن امتحانات و رجیستر شدن، تقاضا کار از بیمارستان ها میکنید. و در نهایت در یک یا دو بیمارستان قبول میشید و به عنوان پزشک عمومی در بخش یا اورژانس.
امتحان plab1 نزدیک ۲۳۰ پوند و plab2 حدود ۸۵۰ پوند هستش. و دوره برای آمادگی هم نزدیک ۶۰۰ پوند میشه، ولی بعد از شروع به کار به عنوان پزشک عمومی نزدیک ۳۰ هزار پوند حقوق میگیرید، که برای زندگی کفایت میکنه.
در کل پروسه در انگلیس سخت هست و نیاز به تلاش خیلی زیای داره، چون کسانی که پاسپورت ندارند و با ویزا کار در آنجا مشغول میشن، اولویت دوم برای وارد شدن به رزیدنتی هستند.
امتحان اول ۴ بار در سال هستش که ۲یا ۳ بار در دبی برگزار میشه، ولی امتحان دوم فقط در منچستر برگزار میشه.
این مصاحبه حدودا در بهمن ۱۳۹۸ انجام شده.
برای اطلاع از کلاسهای انگلیسی مجموعه کلیک کنید.