وقتی در یک غروب بارانی وارد آلمان شدم از تصور اینکه باید با یک خانواده ی آلمانی زندگی کنم تا مدتی نامعلوم، حسی گنگ که بیشتر شبیه به ترس بود، تمام وجودم را فرا گرفت.
ترس اینکه بدون دانستن یک کلمه زبان آلمانی، چطور خواهم توانست با اعضاء خانواده ارتباط برقرار کنم.
چند ماه بعد همراه با خانواده جلوی تلوزیون بودم و یک برنامه ی مستند به زبان آلمانی را تماشا می کردم.
قصدم این است که تاکید کنم چقدر در محیطِ یک زبان بودن و شنیدن مکالمات روزانه میتواند در یادگیری لغات و جملات جهش ایجاد کند.
البته شاید این امکان برای هر کسی که وارد آلمان می شود بوجود نیاید و در خوابگاه کنار دانشجویان غیر آلمانی زبان قرار بگیرد، اما من این روش خیلی کاربردی، که در آلمان کاملا مرسوم می باشد را با شما در میان می‌گذارم.
اینجا خانه هایی وجود دارد که در اصطلاح به آنها WG می گویند (Wohngemeinschaft) یعنی خانه‌هایی که دارای ۳ یا ۴ اتاق و یا حتی بیشتر هستند را به صورت اشتراکی کرایه می کنند. اتاق کاملاً جدا برای هر نفر ولی آشپزخانه و سرویس بهداشتی به صورت مشترک برای کل اعضای خانه.
نکته جالبی که در اینجا باید اشاره کنم این است که WG ها قوانین خاص خودشان را دارند و کل اعضای خانه باید به این قوانین و مقررات پایبند باشند. از جمله اینکه آشپزی برای وعده ی شام در هفته تقسیم بندی می‌شود و هر روز یک نفر عهده‌دار پختن غذا بر اساس لیستی است که ماهانه تنظیم می شود و همه اعضاء همانند یک خانواده باید هر شب سر میز شام آماده بوده و در مورد کل روز با هم صحبت و تعامل کنند. این قوانین شامل نظافت آشپزخانه، حمام و دستشویی، جدا کردن زباله ها و منتقل کردن به سطل زباله ی ساختمان و حتی تقسیم‌بندی خرید های هفتگی منزل می باشد.
با توجه به تجربه خودم در زندگی با این استایل، شاهد جهش بزرگی در آغاز به صحبت به آلمانی بودم.
نکته دیگر در مورد WG این است که فقط شامل دانشجوها نیست و یک نوع استایل کلی زندگی در آلمان است. یعنی حتی کسانی که مشغول به کار هستند و شغل های خوب با درآمد بالا هم دارند این شیوه ی زندگی در WG را انتخاب می‌کنند. این شیوه ی زندگی برای کسانی که از خانواده خود دور هستند و مایل به زندگی کردن بصورت تنهایی نیستند بسیار عالی است، و نیز شیوه‌ای از زندگی اجتماعی در کنار افراد مختلف جامعه است که شامل فرهنگی خاص است و هم اینکه خود یک روش عالی برای ارتقاء یادگیری زبان به شمار می‌رود.
به قلم خانم فرنوش آریا
مدرس آلمانی دپارتمان زبان